بازیابی بینایی با معکوس کردن ساعت بیولوژیک - وبلاگ بیا ببین

به گزارش وبلاگ بیا ببین، این داده ها نشان می دهد که بافت های پستانداران سابقه ای از اطلاعات اپی ژنتیک جوانی را که می توان از آن برای بهبود عملکرد بافت و تقویت نوسازی استفاده کرد، حفظ می نماید.

شرکتی به نام لایف بیوساینس، اجازه استفاده از این فناوری برای مصارف تجاری را دریافت نموده است

در جریان یک تحقیق، دانشمندان پیروز شدند با معکوس کردن ساعت بیولوژیکی در موش ها، بینایی ازدست رفته را به موش های پیر بازگردانند. این تحقیق با استفاده از تکنیکی که سلول ها از نو بر اساس یک ساعت جدید برنامه ریزی می نماید، رویکرد جدیدی برای معکوس کردن اثرات پیری ارائه می نماید.

خوان کارلوس ایزپیسوا بلمونته، یک زیست شناس در انستیتوی مطالعات بیولوژیک سالک در کالیفرنیا که البته در انجام این مطالعه مشارکت نداشته است، می گوید: این یک نقطه عطف مهم است. این نتایج به وضوح نشان می دهد که نوزایی بافت ها را می توان در پستانداران تقویت کرد.

این مطالعه که در روز چهارشنبه در مجله نیچر منتشر شد، نشان می دهد که چگونه دانشمندان می توانند تغییرات اپی ژنتیک درون سلول ها را که با گذشت عمر در سلول ها انباشته می گردد، معکوس نمایند.

دیوید سینکلر از دانشکده پزشکی هاروارد که یکی از نویسندگان این تحقیق است، می گوید: ما این سئوال را برای خود طرح کردیم: اگر تغییرات اپی ژنتیک محرک پیری باشد، آیا می توان اپی ژنوم را دوباره تنظیم کرد؟ آیا می توان ساعت را معکوس کرد؟

در این مقاله نویسندگان استدلال می نمایند که فرایند زوال طبیعی که منجر به اختلال در عملکرد بافت و در نهایت مرگ می گردد، ناشی از تجمع اختلال اپی ژنتیکی است که توانایی سلول را در بازسازی خود مختل می نماید. در این مقاله آمده است:

این داده ها نشان می دهد که بافت های پستانداران سابقه ای از اطلاعات اپی ژنتیک جوانی را که می توان از آن برای بهبود عملکرد بافت و تقویت نوسازی استفاده کرد، حفظ می نماید.

دانشمندان با استفاده از چشم پستانداران به عنوان الگویی برای بافت سیستم عصبی مرکزی، نشان دادند که معرفی بعضی ژن ها به سلول های گانگلیونی شبکیه موش می تواند دی ان ای جوانی را بازیابی کند و باعث بازیابی بینایی ازدست رفته گردد.

دانشمندان به منظور رساندن ژن های معکوس نماینده سن به سلول های هدف، آن ها را بر یک ویروس سوار کردند. نوشیدن آب حاوی یک داروی خاص، آن ژن را در چشمان موش فعال کرد. این ویروس به سلول های آسیب دیده چشم تزریق و باعث ترمیم مجدد آن ها شد.

یوانچنگ لو، متخصص ژنتیک، تماشای فرایند نوزایی را نفس گیر توصیف کرد و گفت: تصویر، شبیه یک عروس دریایی بود که از محل آسیب دیدگی بال هایش را باز می نماید. معین این که آیا این روش می تواند بر روی انسان یا سایر بافت ها و اندام های آسیب دیده از پیری مورد استفاده قرار گیرد، هنوز نیازمند انجام تحقیقات بیشتر است.

جودیت کمپیسی، یک زیست شناس در انستیتوی تحقیقات پیری باک در کالیفرنیا، می گوید: مراکز پژوهشی متعددی اینک بر روی مفهوم برنامه ریزی مجدد سلول ها کار می نمایند. امید این است که تحقیقاتی از این دست تکرار گردد و به حوزه های دیگر توسعه یابد.

شرکتی به نام لایف بیوساینس، اجازه استفاده از این فناوری برای مصارف تجاری را دریافت نموده است. این شرکت میخواهد ارزیابی های ایمنی پیش بالینی برای استفاده از این فناوری در انسان ها را انجام دهد.

منبع: ایندیپندنت